Przede wszystkim na tym, że jest silnym narzędziem, którym możemy posłużyć się do popychania, podnoszenia czy siłowania, a jednocześnie – pozwala nam na wykonywanie niezwykle precyzyjnych i skomplikowanych czynności, takich jak pisanie.

Tak wysoki poziom specjalizacji ręki sprawia, że to w głównej mierze jej sprawność decyduje o poziomie funkcjonowania człowieka. Tym, co czyni nasze ręce i dłonie tak wyjątkowymi, jest rozwój kory mózgowej oraz skomplikowany mechanizm nerwowy. Właśnie dzięki niemu, możemy zapoczątkować ruch, kontrolować jego trwanie, koordynować z inną aktywnością i płynnie zakończyć. Obszar kory mózgowej, odpowiedzialny za działanie całej kończyny górnej, a przede wszystkim – dłoni, kciuka i palców, jest zadziwiająco dużą powierzchnią w stosunku do pozostałych obszarów kory mózgowej. To pozwala nam uzmysłowić sobie, jak ogromne znaczenie funkcjonalne ma dla naszego życia dłoń i ręka.

Rodzicu, gdy Twoje dziecko...

• ma trudności z planowaniem ruchowym i uczeniem się nowych czynności manualnych, manipulacyjnych;
• niechętnie podejmuje czynności wymagających precyzyjnych ruchów dłoni czy palców (jak pisanie i rysowanie, malowanie, lepienie z plasteliny, układanie drobnych przedmiotów);
• ma problemy z nauką samoobsługi (ubieranie, wiązanie sznurowadeł, zapinanie guzików);
• ma wyraźnie obniżone lub podwyższone napięcie mięśniowe w obrębie kończyny górnej i obręczy barkowej;
• ma trudności z koordynacją obu rąk podczas zabaw manipulacyjnych;
• wykonuje czynności wymagające dużej precyzji zbyt wolno lub za szybko i bardzo niedbale;
• szybkość ruchów dziecka nie jest dostosowana do zadania;
• nie lubi dotykać nowych i różnorodnych faktur;
• dostarcza sobie dodatkowych wrażeń proprioceptywnych i domaga się zdecydowanego i mocnego ucisku dłoni, np. siada na własnych dłoniach, bardzo mocno zaciska ręce na przedmiotach, uderza rękami w przedmioty o ostrych i bardzo wyraźnych fakturach;
• ma duże trudności z dostosowaniem siły do określonego zadania ruchowego;
• ma niezgrabne, mało precyzyjne ruchy dłoni, związane z nieprawidłowym napięciem mięśniowym (nadmiernym bądź zbyt małym) – mocno zaciska kredkę/ ołówek bądź kredki wypadają z dłoni;
• ma trudności z koordynacją ruchów dłoni, palców i przedramienia;
• ma zaburzenia koordynacji wzrokowo-ruchowej i obustronnej integracji, co może przejawiać się brzydkim pismem i mało estetycznymi pracami plastycznymi;
• nie dostosowuje szybkości ruchów rąk do zadania.

Terapia ręki uczy cierpliwości i stymuluje koncentrację uwagi. Stanowi doskonałe uzupełnienie terapii logopedycznej, dzięki silnej podstawie neurofizjologicznej (biologiczne podłoże powiązania precyzji ruchów palców dłoni z jakością wymowy i rozwojem mowy). Ćwiczenia dobierane są przez terapeutę indywidualnie do potrzeb i sprawności każdego dziecka. Terapię poprzedza krótka diagnostyka, skoncentrowana na rozpoznaniu stopnia trudności u dziecka. Rozpoczynając terapię ręki, należy dokonać wnikliwej obserwacji i diagnozy dziecka nie tylko pod kątem funkcjonowania samej ręki, ale także ewentualnych zaburzeń i dysfunkcji całego organizmu. Diagnoza jest podstawą, która pozwala wytyczyć cele (nadrzędne i szczegółowe) oraz przygotować indywidualnie dobrany plan terapii dla danego dziecka.

Prowadzona w gabinecie Sensoria terapia ręki polega na wykonywaniu i doskonaleniu różnych czynności manualnych, dostosowanych do wieku i zainteresowań dziecka.

Terapia ręki ma na celu:

• usprawnianie precyzji ruchów rąk,
• wyuczenie zdolności skupienia uwagi, patrzenia,
• wzmacnianie koncentracji,
• poprawę koordynacji wzrokowo-ruchowej,
• przekroczenie linii środkowej ciała.

Ćwiczenia zawsze dobierane są indywidualnie do potrzeb i sprawności każdego dziecka. Terapia ręki jest uzupełnieniem terapii integracji sensorycznej, ale może być też prowadzona niezależnie.